پیش بینی استرس تحصیلی براساس ویژگی های شخصیتی با واسطه گری سبک های مقابله ای در دانش آموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی با واسطه گری سبک-های مقابله ای در دانش آموزان دوره متوسطه صورت پذیرفت. شرکت کنندگان این پژوهش شامل 327 نفر(172 دختر و 155 پسر) از دانش آموزان دبیرستان های شهرستان سپیدان بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه¬ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت کنندگان پرسش نامه استرس تحصیلی (دیره،1372)، ویژگی های شخصیتی (گلدبرگ، 1991)، و سبک های مقابله ای (اندلر و پارکر، 1990) را تکمیل نمودند. پایایی ابزارهای پژوهش به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به وسیله ی تحلیل عاملی تعیین شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول آزمون¬ها بود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که روان نژندگرایی هم به صورت مستقیم و هم با واسطه گری سهمی سبک هیجان مدار و مسئله مدار، برون گرایی هم به شکل مستقیم، هم با واسطه گری سهمی سبک اجتنابی، گشودگی فقط با واسطه گری سهمی سبک هیجان مدار و وظیفه گرایی نیز با واسطه گری کامل سبک اجتنابی، استرس ناشی از عوامل حساسیت زا را پیش بینی می کنند. روان نژندگرایی با واسطه گری کامل سبک مسئله مدار، برون گرایی هم مستقیم، هم با واسطه گری سهمی سبک اجتنابی، وظیفه گرایی هم مستقیم و هم با واسطه گری سهمی سبک اجتنابی و مسئله مدار و گشودگی هم مستقیم، هم با واسطه گری سهمی سبک مسئله مدار استرس ناشی از عدم توانمندی های شخصی را پیش بینی می کنند. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که ویژگی های شخصیتی می توانند با اثرگذاری بر سبک های مقابله ای، استرس تحصیلی تجربه شده را تحت تاثیر قرار دهند، از این یافته این گونه استنباط می شود که می توان با آموزش سبک مقابله ای مناسب به دانش آموزان، استرس تحصیلی آنها را کاهش داد.